Burçlar

Astrolojide burçlar, insan ruhunun kozmik kumaşını dokuyan kadim enerjilerin sembolleridir.
Gökyüzü, varoluşun başından beri insanlığa sessiz bir bilgelikle konuşur ve burçlar bu bilgelik dilinin en eski harfleridir. Doğduğumuz anda gök kubbede beliren yıldız düzeni, yaşam yolculuğumuza eşlik edecek titreşimleri belirler; bu titreşimler ise burçların arketipsel enerjileriyle şekillenir.

​

Her burç, insanın varoluşundaki farklı bir yönü temsil eder:
Koşan ateşin cesareti, sabit toprağın köklenmesi, dalgalanan suyun sezgisi ve esen havanın bilgeliği…

Bu dört unsur, burçların ruhsal yapı taşlarını oluşturur ve her biri içimizde farklı bir kapıyı aralar. Bu kapılar, yalnızca kişilik özelliklerimizi değil; yaşam derslerimizi, potansiyellerimizi, meydan okumalarımızı ve ruhumuzun evrimsel niyetini de yansıtır.

Burçların dili deterministik değildir; kaderi zorunlu kılmaz, yönü aydınlatır.

Astroloji, insanın kendi iç hakikatini görmesine yardımcı olan bir aynadır. Burçlar ise bu aynada beliren sembollerdir; ait oldukları enerji akışıyla bizi, hayatın doğal ritmiyle uyumlanmaya davet eder.

​

Her burç, evrenin sonsuz döngüsü içinde ruhun farklı bir öğretisini taşır:
Başlatmak, sabretmek, dönüştürmek, aramak, hissetmek, yaratmak, dengelemek, derinleşmek, genişlemek, disipline etmek, yenilik getirmek ve sezgiyi konuşur hâle getirmek… Bu döngü, zodyağın bir çember oluşunun gizli sırrıdır: Başlangıç ve bitiş aynı noktaya dokunur ve insan kendini aşmayı öğrendikçe bu çember bilince dönüşür.

Burçlar, göksel yazgımızı değil, potansiyelimizi anlatır.

Onlar, içimizdeki ışığın nereden yükseldiğini ve hangi yolda parladığını gösteren kozmik rehberlerdir. Bu rehberliği fark eden kişi, yıldızların söylediklerini kader olarak değil, kendini hatırlamanın anahtarı olarak okur.

 

Gökyüzü değiştikçe biz de değişiriz; çünkü burçlar, insanın evrenle olan kadim bağının yaşayan sembolleridir.